Op 11 september jl. keek ik naar een
uitzending van Tom Egbers “Tom Egbersreist door Engeland”. Daar hoorde ik voor het eerst het woord Anarchisme.
Een Engelse dame ging nooit naar de stembus omdat ze Anarchist was. Wat is een
Anarchist? Ik ging op onderzoek uit en wat ik las beviel mij deels wel.
Wat las ik?
Anarchie (de, v); van het Griekse ‘αναρχος’
(an archos), zonder heerser.
Anarchisme (het; v); het nastreven van een
samenleving waarin mensen leven zonder hogere macht of autoriteit (anarchie). Zoiets als "gelijke monniken, gelijke kappen".
Hiërarchie en
horizontaal organiseren
Anarchisme is een politieke ideologie waarbij men streeft naar een samenlevingsvorm waarin mensen naast elkaar leven zonder een hogere macht of autoriteit. Deze samenlevingsvorm noemt men een anarchie. De centrale gedachte hierachter is dat geen enkel mens ondergeschiktheid aan een ander persoon of instantie erkent (bron).
Anarchisme is een politieke ideologie waarbij men streeft naar een samenlevingsvorm waarin mensen naast elkaar leven zonder een hogere macht of autoriteit. Deze samenlevingsvorm noemt men een anarchie. De centrale gedachte hierachter is dat geen enkel mens ondergeschiktheid aan een ander persoon of instantie erkent (bron).
Het anarchisme
gaat uit van de gelijkwaardigheid van de mens, en dat elk mens het natuurlijke
recht heeft om in vrijheid keuzes te maken hoe hij of zij wilt leven. Hieraan
zitten natuurlijk beperkingen. Als deze gedachte consequent wordt doorgevoerd
betekend dit dat de vrijheid van de één ophoud waar de vrijheid van de ander
begint.
In de huidige
maatschappij overheerst een hiërarchisch organisatiemodel. Dit betekend dat als
je de machtsverhoudingen binnen een besluitvormingsproces schematisch zou
uittekenen, deze er uit ziet als een piramide (zie figuur). Onderaan is de
meerderheid van de mensen te vinden, zij hebben weinig te zeggen. Politiek
gezien kunnen zij bijv. één keer in de vier jaar stemmen, maar kunnen niet
werkelijk deelnemen aan de besluitvorming - evenals op de werkplek, waar vaak
wel 'inspraak' is, maar men geen besluiten mag nemen. Economisch uit het zich
zo dat geld hebben deuren opent, en een gebrek aan geld, deuren sluit.
Binnen het anarchisme is de idee dat de mens
een sociaal wezen is, en hierom ook altijd in relatie zal staan met anderen.
Dat betekend dat er aan de ene kant grote waarde wordt gehecht aan individuele
vrijheid, maar daarnaast ook aan de relatie en organisatie van de gemeenschap.
De mogelijkheid deel te nemen aan besluitvorming die van invloed is op de
persoon, staat dan ook centraal. Dit geld voor alle facetten van ons leven: in
onderwijs, het werk, thuis, de directe woonomgeving, de stad, regio etc.
Waar kapitalisme en liberalisme ons wilt
verdelen en reduceren tot individuele eenlingen die compleet verantwoordelijk
zijn voor het eigen welvaren, wijst het anarchisme dit soort individualisme af.
Individuele vrijheid is wel degelijk belangrijk, maar iemands sociaal
economische omstandigheden zijn een grote factor van invloed op welke kansen
iemand in een samenleving krijgt.
De anarchistische wetenschapper en denker Peter
Kropotkin toont in zijn theorieën echter aan dat binnen de
dierenwereld samenwerking de grootste factor van overleving is. Samenwerking
tussen dieren binnen hun eigen soort, maar ook tussen soorten onderling.
Kropotkin ontwikkelde vanuit deze ontdekking het idee van de wederzijdse
hulp (in het Engels mutual aid) door. Hierover
schreef hij een boek dat voor het anarchisme bijdroeg aan de verdere
theoretische uitwerking van een idee dat al duizenden jaren praktijk is binnen
menselijke gemeenschappen. Het is voor het overleven van mensen essentieel om
samen te werken en het vergroot daarnaast uiteindelijk de kwaliteit van het
leven. Lees meer bron
STEMMEN Anarchisten (de meesten althans) stemmen niet. Niet alleen omdat er
geen enkele partij is waar ze het mee eens zijn, maar vooral omdat ze het hele
systeem, de parlementaire democratie, niet zien zitten. Ze willen hun
verantwoordelijkheid niet uit handen geven aan een stel bestuurders.
Anderen zeggen als je niet hebt gestemd moet je ook niet protesteren, je hebt
immers je kans gehad. Maar is er ooit democratisch voor de parlementaire democratie
gekozen? Nee dus. Bron
Ook ik ben
erachter dat een stem in Nederland alles behalve dan een directe democratie is,
dus ja ik snap zeker na 3,5 politiek zelf actief te zijn geweest dat mensen je
op straat vertellen ' het heeft toch geen zin' . Ik geef ze groot gelijk, nadat ik het zelf aan de lijve ervaren hebt bij de Provinciale verkiezingen in 2015, dit zette mij aan het denken over het nut van (nog) te gaan stemmen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.